Ikhwan Untuk Semua – Bah. 1

Oleh: Muhammad Ahmad ar-Rasyid

Sebahagian murabbi dan pemimpin dakwah merasa kecewa apabila berurusan dengan pengikut-pengikut mereka yang futur. Kesimpulan segera mereka ialah orang yang lemah memang lembab, manakala orang yang ada dua kaki hanya menggunakan sebelah kaki ke akhirat, sebelah kaki lagi mereka biarkan bergelumang dalam perhiasan dunia.

Pemimpin-pemimpin yang tidak sedikit bilangannya itu, -dalam keadaan tenggelam punca berdepan dengan hakikat kehidupan yang diciptakan Allah serta terlupa bahawa pembahagian kudrat akal dan gerakan hati sama seperti ketetapan-Nya dalam soal rezeki- mengambil jalan mudah mengetatkan keanggotaan jamaah dakwah, lalu berasa selesa dengan keunggulan jamaah rahsia. Mereka telah dibuai dengan khayalan sehingga menyangka bahawa formasi jamaah sebegitu adalah jawapan dan penyelesaian bagi pelbagai krisis dan kelemahan yang mereka hadapi. Tonggak rekabentuk jamaah mereka ialah orang yang genius, cerdik, bijak, berdaya tahan, banyak berkorban, peribadi yang kuat, penyabar, memiliki sifat proaktif, perintis, penemu perkara baru dan berani mengambil risiko.

Orang-orang yang lemah, kurang cerdik, lembab, tenggelam dalam rutin harian, pengejar pangkat tinggi dan keuntungan, yang sekadar mengintai-intai atau memang menyambar sedikit keseronokan, tempat mereka di sisi pemimpin-pemimpin tadi ialah platform-platform, jamaah-jamaah Islam yang lain dan institusi-institusi yang diwujudkan. Cukuplah bagi mereka sekadar membahagi-bahagikan senarai orang yang hebat dan elit yang ada pada mereka, untuk menyelinap ke dalam platform, jamaah dan institusi tersebut. Senarai orang hebat dan elit ini berperanan dalam kuasa pentadbiran platform, jamaah dan institusi tadi, di samping memainkan peranan untuk mendekatkan organisasi terbabit dan pendukung-pendukungnya kepada kefahaman, jalan dan objektif jamaah rahsia mereka. Bagi mereka, cara ini akan menghasilkan satu keseragaman umum yang dapat memenuhi tuntutan kepentingan Islam di negara terbabit, tanpa menzahirkan ikatan individu-individu elit itu dalam sebuah jamaah induk yang bersifat rahsia, yang mana hakikat mereka disembunyikan selama-lamanya.

Terdapat pengaruh hawa nafsu dalam perancangan sebegini, kilauan yang memperdayakan orang yang tergesa-gesa, menjadi satu impian yang melubuk di sanubari, sehingga menganggap pandangan mereka itu adalah hasil kesedaran yang sempurna, erti perkembangan yang stabil, kesimpulan pengalaman dan petanda kematangan. Tetapi, analisa secara tenang menzahirkan bahaya hala tuju ini, menampakkan beberapa kemungkinan timbulnya pelbagai masalah tarbiyah, mentaliti dan amali. Bahkan akan mengganggu dan mengelirukan fikrah, malah menggugat neraca iman dan fitrah sehingga tergendala. Sekurang-kurangnya ia merupakan penyelewengan daripada jalan al-Imam al-Banna rahimahullah dan uruf Ikhwan yang diwarisi.